رضایت از زیبایی لبخند و شاخص های مرتبط با آن در دانشجویان دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین (-)

زمینه: لبخند یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده جذابیت فرد است و در روحیه فرد و تأثیر وی بر اطرافیان نقش بسزایی دارد.   هدف: مطالعه به منظور ارزیابی رضایت از لبخند و شاخص­های مرتبط با آن در دانشجویان دندان­پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی در سال تحصیلی ٩٣-١٣٩٢ بر روی 80 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشکده دندان­پزشکی قزوین انجام شد. تصویر رقمی از قسمت لبخند افراد تهیه و زیبایی لبخند توسط سه نفر از اعضای هیأت علمی بخش های ترمیمی و ارتودنسی بر مبنای مقیاس مشابه بصری ارزیابی شد. همچنین میزان رضایت از لبخند توسط خود دانشجویان آزمایش شونده ارزیابی گردید. متغیرهای مربوط به شاخص های نسبت خط لبخند، نسبت باکال کوریدور و نسبت قرینگی توسط نرم افزار فتوشاپ cs5 اندازه گیری و داده­ها با آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند.   یافته ها: میانگین کلی زیبایی لبخند دانشجویان پسر و دختر براساس نظر متخصصین به ترتیب 5/10 ± 59 و 4/9 ± 71 از 100 امتیاز بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت. میانگین کلی رضایت از لبخند دانشجویان پسر و دختر براساس خوداظهاری به ترتیب % 8/7 ± 7/73 و %9/17 ± 4/72 بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. بین دانشجویان پسر و دختر از نظر نسبت خط لبخند تفاوت معنی داری وجود داشت، ولی در مورد نسبت باکال کوریدور و نسبت قرینگی بین دو جنس، تفاوت معنی دار نبود. همبستگی بین نسبت خط لبخند با زیبایی لبخند دانشجویان براساس نظر متخصصین معنی دار و مثبت بود. در بین شاخص­های مورفومتریک، تنها نسبت خط لبخند با رضایت از لبخند پسرها ارتباط معنی دار داشت.   نتیجه­گیری: همبستگی بین نسبت خط لبخند با رضایت از لبخند دانشجویان نشان دهنده قابلیت بالای این شاخص مورفومتریک در ارزیابی رضایت از لبخند است.